Νέα έκθεση Christian Boltanski

christian boltanski contacts

Boltanski και τα "φαντάσματα" του ξενοδοχείου Μεταναστών

Ο Γάλλος καλλιτέχνης ανασταίνει τα ''φαντάσματα'' του παλιού ξενοδοχείου μεταναστών στο Μπουένος Άιρες.

 

"Αυτό το μέρος είναι γεμάτο φαντάσματα.",δηλώνει ο καλλιτέχνης που αρνείται ότι το έργοτου αναφέρεται μόνο στην έξοδο των μεταναστών για μια καλύτερη ζωή.Προσθέτει στη συνέχεια "Η εγκατάσταση δεν είναι πραγματικά για τη μετανάστευση αλλά σε πρώτο επίπεδιο πεεριέχει μνήμες των ατόμων που έζησαν σε αυτό.Το μέρος αυτό ήταν ένα χαρούμενο μέρος γεμάτο ζωντάνια α΄λλά ταυτόχρονα και ένας θλιβερός προθάλαμος για μια νέα ζωή.Μια ζωή όπου ο καθένας έπρεπε να ξεχάσει τηνπαλία του πατρίδα , γλώσσα , θρησκεία καμιά φορά και την οικογένειά του."

ηλικίες, επαγγέλματα και τις ημερομηνίες άφιξης στο Μπουένος Άιρες, για μετανάστες των οποίων τα δεδομένα εμφανίζονται στα αρχεία.

 

 

Πάνω από ένα μακρύ διάδρομο, με ελάχιστο φωτισμό και τυλιγμένο στον καπνό, ο επισκέπτης ακούει τον ήχο του πάνω από 500 φωνές, σε διάφορες γλώσσες, ψιθυρίζοντας ονόματα, ηλικίες, επαγγέλματα και τις ημερομηνίες άφιξης στο Μπουένος Άιρες, για μετανάστες των οποίων τα δεδομένα εμφανίζονται στα αρχεία

 

 

 .

"Η ιδέα ήταν να προκαλέσει τις μνήμες των ανθρώπων αυτών, οι οποίοι είναι οι παππούδες και οι θείοι, οι άνθρωποι που ήδη πήγε στο πέρα», λέει ο Γάλλος σχεδιαστής, ο οποίος πιστεύει ότι ο καλλιτέχνης πρέπει να "έχει χάρτες και δημιουργούν συναισθήματα."

 Το συγκρότημα συμπληρώνεται από εικόνες προσώπων που καταγράφονται σε ύφασμα, χρησιμοποιούνται τα είδη ένδυσης και τα εφέ φωτισμού που δημιουργούν την ψευδαίσθηση της εμφάνισης των φασμάτων των μεταναστών.

 

 

Gallery Talk: Christian Boltanski's Théâtre d'ombres

Christian Boltanki's Théâtre d'ombres, to be offered in the Post-War and Contemporary Art sale at Christie's South Kensington on 12 September 2012, is discussed.

 

 

 

Θέτρο Σκιών παρουσιάζει ο Boltanski στη νέα του έκθεση, ένα θέτρο που προκαλεί συζήτηση.Αποτελείται από μιρές μεταλλικές φιγούρες,απλές στο στυλ και φτιαγμένες στο χέρι από φύλλα μετάλλου και κλωστή. Υπάρχει λοιπόν ένα κρανίο, μερικά φαντάσματα, μερικοί σκελετοί, μάσκες και τρομακτικά πρόσωπα.Όλα αυτά κρέμονται από έναν απλό μεταλλικό σκελετό που τοποθετείται στο κέντρο της γκαλερί.Μικρά φωτάκια δίπλα σε αυτό ρίχνουν τις σκιές τους μεγενθύνοντάς τες στους τοίχους.
                  

                      

 

Ο Boltanski στο Monumenta

 

 

 

 

 

Personnes ονομάζεται η έκθεση του καλλιτέχνη στο τεραστίων διαστάσεων Monumenta.Η ονομασία της έκθεσης σημαίνει ταυτόχρονα 'κανένας' και 'άνθρωπος'.Με την έκθεση αυτή, που συνδιάζει ήχο και εικόνα, δίνεται μια ευκαιρία στο θεατή για κοινωνική , ανθρωπιστική και θρησκευτική αναζήτηση στη ζωή του,στη μήμη, στην ατομικότητα πάντα βέβαια με την παρουσία του θανάτου.

Les vies possibles

 

Μία ταινία για τον καλλιτέχνη Christian Boltanski

 

Με αναφορές στη ζωή και το θάνατο....

 

 

 

The Reserve of Dead Swiss 1990

Έκθεση μνήμης και θανάτου

 

Φωτογραφίες Ελβετών νεκρών επιλέξε να εκθέσει ο Christian Boltanski στην ανατρεπτική για την εποχή της έκθεση.Οι φωτογραφίες επιλέχθηκαν τυχαία από τον καλλιτέχνη μέσω εφημερίδων.Το ύφασμα που τις περιβάλλει σε συνδιασμό με το τρεμάμενο φως μπροστά από κάθε εικόνα δημιουργούν την αίσθηση του μαρτυρίου και βασανισμού ενώ παράλληλα μπορεί κανείς να βρεί αναφορές στο Ολοκαύτωμα.

 

Μέσω του έργου αυτόυ ο θετής έχει τη δυνατότητα για ευρήτερη ενδοσκόπηση και προσωπικό επαναπροσδιορισμό.

Το νησί του θανάτου

Ο Γάλλος καλλιτέχνης δημιουργεί ένα αρχείο χτύπων καρδιάς που εκθέτει σε ένα εγκαταλελειμμένο Ιαπωνικό νησί

 

" Η ζωγραφική δεν προκαλλεί ούτε παρακινεί, μόνο η ζωή είναι παρακινητική." , δηλώνει ο Christian Boltanski και γι αυτό το λόγο πιθανώς επιλέγει να διασώσει τους χτύπους της καρδιάς 35000 ανθρώπων σε ένα νησί στις ακτές της Ιαπωνίας στο νέο του project  Les Archives du Coeur.

Σε αυτό οι επισκέπτες μπορούν να ακούσουν στους αρχειοθετημένους χτύπους που βρίσκονται σε ένα ειδικά σχεδιασμένο χώρο ενώ έπειτα μπορούν οι ίδιοι να συμβάλουν σε μία ηχογράφηση.

 

 

 

 

"Ενδιαφέρομαι για αυτό που ονομάζεται <μικρή μνήμη>",εξηγεί ο Boltanski." Μία μνήμη των αισθήσεων, της καθημερινής γνώσης σε αντίθεση με τη Μνήμη με Μ των ιστορικών βιβλίων.Αυτή η μικρή μνήμη, η οποία κατά τη γνώμη μου μας κάνει ξεχωριστούς,είναι απίστευτα ευαίσθητη και εξαφανίζεται μετά το θάνατο.Αυτή η απώλεια, η ισοπέδωση , είναι δύσκολο να την αποδεχτώ.Αυτό το νησί θα γίνει το νησί του θανάτου .Το τελευταίο λοιπόν κομμάτι δεν αφορά τη ζωή αλλά το θάνατο."

6 SEPTEMBRES

Άλλη μία υπέροχη έκθεση του Christian Boltanski στη γκαλερί Marian Goodman





Christian Boltanski, 6 Septembres, 2005. Installation, 3 DVDs, 3 remote controls, edition of 2. Courtesy: Marian Goodman Gallery.

 

Ξεκινώντας με τη φράση "Θυμάμαι" (Je me souviens) και χρησιμοποιώντας επικεφαλίδες που είχαν αντίκτυπο στη ζωή του ως σημείο αναφοράς, ο Boltanski εργάστηκε χρησιμοποιώντας αρχεία από το γαλλικό Institut national de l'audiovisuel, συγκεντρώνοντας υλικό από γεγονότα που πραγματοποιούνταν τις ημέρες των γενεθλίων του: κάθε 6 Σεπτεμβρίου αρχίζοντας από το 1944 (όποτε γεννήθηκε) μέχρι το 2004.Η συλλογή αυτή φωτογραφιών έχει επιταχυνθεί κατά 200 φορές και γεγονότα μιας ολόκληρης ζωής, συμπεριλαμβανομένων και ιστορικών γεγονότων, τρέχουν μπροστά στα μάτια των θεατών.
Αυτή η μοναδική ταινία προβάλλεται σε 3 τοίχους προσφέρωντας στο θεατή τη δυνατότητα αλληλεπίδρασης.Με το πάτημα ενός κουμπιού οι θεατές μπορούν να σταματήσουν τη ροή αυτή των εικόνων, πιθανότατα από το ίδιο τους το παρελθόν ακόμα, συμμετέχωντας με τον τρόπο αυτό στο ταξίδι της ζωής , των αναμνήσεων και του θανάτου που ο καλλιτέχνης έχει δημιουργήσει.

CHRISTIAN BOLTANSKI. La vie possible

Απόδοση τιμής στο Boltanski από το Kunstmuseum Liechtenstein

Με την έκθεση αυτή γίνεται μία αναδρομή στο βασικό έργο και στην πορεία του καλλιτέχνη αρχίζοντας με τα πιο γνωστά του εκθέματα.Η προσοχή επικεντρώνεται κυρίως σε έργα του τα τελευταία 15 χρόνια.Γίνεται λοιπόν προσπάθεια για την απόδωση της ζωντάνιας με την οποία ο καλλιτέχνης αντιμετωπίζει τις ευκαιρίες της ζωής από μόνη της , της ''αληθινής'' ζωής αλλά επίσης και της συλλογικής ζωής.




" Όχι μόνο η ζωή είναι πιθανή , αλλά είναι και γεμάτη πιθανότητες για περαιτέρω ανάπτυξη." , αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ιστοσελίδα του μουσείου.

 

Τα εκθέματα

Στις οθόνη είναι τα έργα από την σειρά Μνημεία, όπου οι προσωπογραφίες των παιδιών από τη δική του σχολική τάξη παρουσιάζονται σε ρυθμίσεις που θυμίζουν altarpieces. Υπάρχει η εγκατάσταση του της δεκαετίας του 1990 Réserve : Les morts Suisses στην οποία 1168 τσίγκινα δοχεία, το καθένα φέρει μια φωτογραφία πορτρέτο, συγκεντρώνουν τα άτομα που έχασαν τη ζωή τους σε μια συγκεκριμένη θέση στη δυτική Ελβετία σε ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Etre à nouveau (2005) δείχνει το κεφάλι του καλλιτέχνη να προβάλλεται σε μια κουρτίνα. Η εγκατάσταση Μνημεία Noirs (2009), που δημιουργήθηκε ειδικά για την έκθεση στο Kunstmuseum Λιχτενστάιν, αποτελείται από 23 στήλες αρχιτεκτονικής, η καθεμία αντιπροσωπεύει το σώμα που διαθέτει ένα άτομο κατά τη διάρκεια της διάρκεια της ζωής του. Το Le coeur είναι μια απλή λάμπα που ανάβει και σβήνει στη ρυθμό των παλμών της καρδιάς του Christian Boltanski  που γεμίζει το δωμάτιο. Η 6 septembre (2005) αποτελείται από τρεις προβολές βίντεο που δείχνουν τα προγράμματα που μεταδίδονται από γαλλικούς τηλεοπτικούς σταθμούς στις 6 του Σεπτέμβρη του 2005.  Οι επισκέπτες της έκθεσης μπορούν να παρακολουθήσουν την ακολουθία και την ταυτόχρονη εξέλιξη των προγραμμάτων, και μπορούν επίσης να διακόψουνεπιμέρους προγράμματα με το πάτημα ενός κουμπιού.



Christian Boltanski, Les ombres bougies TOT, 2008

 

Ο Boltanski στη Venice Biennale

Ο Christian Boltanski θα αντιπροσωπεύσει τη Γαλλία στη 54η Διεθνή Έκθεση Τέχνης - La Biennale di Venezia με μία μοναδική έκθεση που ονομάζεται "Τύχη-Chance".

 



 

 

"Είμαστε απλά το αποτέλεσμα της τύχης" αναφέρει χαρακτηριστικά ο καλλιτέχνης όταν διερωτήθει σχετικά με την επιλογή του θέματος "Τύχη" για την έκθεσή του.Και συνεχίζει λέγοντας :"Η τύχη αφορά τον κίνδυνο.Για την έκθεσή μου ανακάτεψα πορτραίτα Πολωνών νεογέννητων και νεκρών ηλικιωμένων Ελβετών."

 

 

 

 

"Για τη Biennale ήθελα να δημιουργήσω κάτι χαρούμενο.Βλέπω τη Biennale σαν ένα μεγάλο καρναβάλι,μια γιορτή.Δεν ήθελα να είμαι θλιμμένος."

 

 

 

 

Σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο και ασταθές περιβάλλον, το θέμα "Τύχη" έχει αναπτυχθεί με έναν παιχνιδιάρικο και διαδραστικό τρόπο που περιλαμβάνει τη συμμετοχή του κοινού σε ένα παιχνίδι. Αναφέρει χαρακτηριστικά :" Έκοψα κάθε πρόσωπο σε τρία μέρη: μέτωπο, μάτια και στόμα.Όπως στη μηχανή του κιμά, πιέζεις το κουμπί και έχεις ένα τυχαία συναρμολογημένο πρόσωπο.Ο θεατής που τυχαίνει να κοιτάζει όλα τα μέρη του αρχικού προσώπου κερδίζει."